Η Επιτροπή βρίσκεται στο στάδιο της οριστικοποίησης της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν βάσει του πλαισίου βιώσιμης χρηματοδότησης της ΕΕ.

Παρόλο που η παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου είναι επιλέξιμη, οι παραγωγοί δεν είναι σε θέση να τηρήσουν τα όρια ηλεκτρικής ενέργειας για τις έμμεσες εκπομπές, δεδομένου ότι τα προτεινόμενα όρια του 100 gCO2/kWh (παράρτημα I) και 270 gCO 2/kWh (παράρτημα II) για την περιεκτικότητα σε άνθρακα της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται εξαρτώνται αυστηρά από τη γεωγραφική θέση. Στην ΕΕ των 27, μόνο ένας ελάχιστος αριθμό μεταλλουργείων από τα 11 που εξακολουθούν να λειτουργούν, με ετήσια δυναμικότητα περίπου 2 εκατ. τόνων, θα μπορούσε να ικανοποιήσει τα κριτήρια.

Το όριο για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής βάσει της αρχής της «μη πρόκλησης σημαντικής ζημίας» (DNSH) στο πλαίσιο του στόχου προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή (παράρτημα II) θα έχει εκ των πραγμάτων ως αποτέλεσμα να θεωρηθεί ότι τα περισσότερα μεταλλουργεία της ΕΕ βλάπτουν σημαντικά το περιβάλλον.

Ερωτάται η Επιτροπή:

Πώς θα διασφαλίσει η Επιτροπή ότι δεν θα θεωρηθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος της πρωτογενούς παραγωγής αλουμινίου στην ΕΕ «βλάπτει σημαντικά το περιβάλλον», παρά το γεγονός ότι το αποτύπωμα άνθρακα είναι κατά 50 % χαμηλότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο και τρεις φορές χαμηλότερο από εκείνο της Κίνας;

Για ποιον λόγο η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη – βάσει της οποίας τα μέτρα μετριασμού που αποσκοπούν στην επίτευξη των καθορισμένων κατώτατων ορίων δεν είναι πλέον επιλέξιμα – αγνοεί τις αρχικές συστάσεις της ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής;

Δείτε την ερώτηση εδώ

Η απάντηση του εκτελεστικού αντιπροέδρου κ. Timmermans εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εδώ.