Πάγια πολιτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ τόσο προεκλογικά όσο και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, αποτέλεσε – εκτός όλων των άλλων – και η διγλωσσία. Συγκεκριμένα, μετά το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τις προεκλογικές δεσμεύσεις και την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης της χώρας, συνέχισαν να ψεύδονται με το αποκαλούμενο «παράλληλο πρόγραμμα». Αφού τελικά όλα τα αφηγήματα και οι πειραματισμοί τους κατέρρευσαν από την πραγματικότητα, στη συνέχεια και κατά τη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησής τους, εγκαινίασαν μια νέα τακτική, η οποία όμως, επί της ουσίας, είχε και πάλι έρεισμα στη στρατηγική του εμπαιγμού των Ελλήνων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιούσε διαφορετική γλώσσα εντός της χώρας και διαφορετική εκτός των συνόρων μας. Εντός της χώρας, προέβαλε την εικόνα του «σκληρού διαπραγματευτή» και του «προστάτη των αδυνάμων», όταν την ίδια στιγμή, εκτός της χώρας, ήταν το καλό παιδί των δανειστών, εφαρμόζοντας ευλαβικά το πιο σκληρό και αχρείαστο μνημόνιο. Επαναστατική γυμναστική εντός, πλήρης υποταγή εκτός. Η δικαιολογία για όλα αυτά ήταν, τελικά, όπως οι ίδιοι ισχυρίστηκαν, οι διάφορες «αυταπάτες». Ο σωστός ορισμός, όμως, για τη συγκεκριμένη στάση και συμπεριφορά, δεν μπορεί παρά να είναι μόνον ένας. Δεν ήταν αυταπάτες, αλλά πολιτική εξαπάτηση.

Αυτή η οφθαλμοφανής εξαπάτηση του ελληνικού λαού, δεν μπορούσε να μην λάβει, τελικά, μια ηχηρή απάντηση στις εκλογές του 2019. Κι εκεί που κάποιος θα πίστευε πως αυτό θα γινόταν ένα καλό μάθημα, που θα οδηγούσε σε αλλαγή τακτικής, γρήγορα αποδείχθηκε πως συνεχίζουν και ως αντιπολίτευση να κάνουν ό,τι ακριβώς έκαναν και ως κυβέρνηση. Διγλωσσία και πολιτική εξαπάτηση, είναι οι δύο βασικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τον λαϊκισμό, το ψεύδος και τη δημαγωγία.

Αφού λοιπόν οι Έλληνες, εντός Ελλάδος, έχουν βιώσει τις συνέπειες αυτής της εξαπάτησης και πλέον τα ψέματα και η υποκριτική τακτική αποκαλύφθηκαν, στον ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να στραφούν και στην πολιτική εξαπάτηση των Ελλήνων του εξωτερικού, δηλαδή των αποδήμων. Γιατί τι άλλο, εκτός από πολιτική εξαπάτηση, μπορεί να είναι το νέο επεισόδιο διγλωσσίας και στο θέμα της ψήφου των αποδήμων;

Το δικαίωμα ψήφου των αποδήμων στον τόπο κατοικίας τους, ήταν προεκλογική δέσμευση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πολύ σύντομα, η Κυβέρνηση έφερε προς διαβούλευση το σχέδιο νόμου, που τελικά έγινε νόμος του κράτους, μετά από συμφωνία των κομμάτων, με μια ευρεία πλειοψηφία.

Μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν ένα προϊόν διαπραγμάτευσης και συμβιβασμού, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος των 2/3 της Βουλής, δηλαδή των 200 ψήφων, πλην όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις θέσεις των κομμάτων, όταν βρέθηκαν στην αφετηρία του διαλόγου και των διαπραγματεύσεων. Η θέση της ΝΔ ήταν και παραμένει καθαρή και σταθερή. Να μην υπάρχουν περιορισμοί στην ψήφο των αποδήμων, από τη στιγμή που είναι Έλληνες πολίτες και έχουν αυτό το δικαίωμα. Δηλαδή, σε αυτούς που εάν ταξιδέψουν στην Ελλάδα την ημέρα των εκλογών, μπορούν να ψηφίσουν κανονικά.

Τώρα, ποια ακριβώς είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ;

Η αρμόδια αναπληρώτρια τομεάρχης Απόδημου Ελληνισμού, κα Θεοδώρα Τζάκρη, σε συνέντευξή της στον Εθνικό Κήρυκα, δήλωσε πως οι περιορισμοί είναι «άδικοι», «υποτιμητικοί» και «αχαρακτήριστοι». Επειδή, όμως, η δημαγωγία αποτελεί πλέον τη 2η φύση του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε, επίσης, πως «θα καταργήσει όλους τους περιορισμούς, μόλις επιστρέψει στη διακυβέρνηση της χώρας».

Ακολούθησε η άμεση αντίδραση της Κυβέρνησης, μέσω του αρμόδιου Υπουργού Εσωτερικών, κ. Μάκη Βορίδη, που ανέλαβε την πρωτοβουλία να καταθέσει νέο σχέδιο νόμου, που θα καταργεί αυτούς τους περιορισμούς.

Μέχρι τώρα, δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει ούτε η στάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ούτε καν η τελική του θέση. Αυτό, βέβαια, είναι κατανοητό, εάν αναλογιστεί κανείς, το μέγεθος της κοροϊδίας που όλη αυτή η ιστορία υποκρύπτει.

Ας απαντήσουν, τουλάχιστον, σε δύο απλά ερωτήματα:

Ερώτημα πρώτο: Γιατί να περιμένει να επιστρέψει στην εξουσία, για να καταργήσει τους περιορισμούς και να μην το κάνει τώρα; ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν τους απαραίτητους 200 Βουλευτές, για την ψήφιση του νόμου.

Ερώτημα δεύτερο: Θέλουν ή δεν θέλουν να διευκολύνουν τους αποδήμους, ώστε να έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους, οι οποίοι, ούτως ή άλλως, εάν ταξιδέψουν στην Ελλάδα την ημέρα των εκλογών, μπορούν να ψηφίσουν κανονικά;

Στα δύο παραπάνω ερωτήματα, βρίσκεται όλη η αλήθεια, πίσω από τις παλινωδίες και τις συνεχιζόμενες «δημιουργικές ασάφειες» του ΣΥΡΙΖΑ.

Και η ουσία είναι, πως συνεχίζουν να εξαπατούν πολιτικά τους Έλληνες είτε κατοικούν εντός είτε εκτός Ελλάδας.

Είμαι βέβαιη, πως ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών, που ανέλαβε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, βάζοντας τον πήχη ψηλά, θα καταφέρει τελικά να αρθούν οι περιορισμοί και οι απόδημοι Έλληνες να έχουν, πλέον, αυτό που δικαιούνται και αξίζουν. Το δικαίωμα ψήφου στον τόπο κατοικίας τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, εξάλλου, έχει επιλέξει προ πολλού και συνειδητά, να βρίσκεται στη λάθος πλευρά της ιστορίας.

Δημοσιεύθηκε στο lawandorder.gr στις 22/4/2021.