Mετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, έληξε ουσιαστικά μια περίοδος αναταράξεων, αβεβαιότητας, αλλά και του κινδύνου για έναν παγκόσμιο και πυρηνικό πόλεμο.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, η ανθρωπότητα σταμάτησε να ζει με τους συγκεκριμένους κινδύνους και αυτό σήμανε, εκτός των άλλων, την πρόοδο και την ευημερία για τους ανθρώπους, καθώς και την αυστηρότερη τήρηση των διεθνών κανόνων και συνθηκών, όπως και του διεθνούς δικαίου, από τα εθνικά κράτη. Αυτή υπήρξε μια σημαντική κατάκτηση, η οποία δυστυχώς σήμερα έπαψε να υφίσταται, λόγω ενός παράλογου μεγαλοϊδεατισμού του Πούτιν, που οδήγησε σε έναν άδικο πόλεμο.

Η Ρωσία του Πούτιν είχε δώσει από νωρίς πολλά σημάδια αυτής της ιδεολογίας και πρακτικής, τα οποία η διεθνής κοινότητα αγνόησε ή δεν τα έλαβε υπ’ όψιν με τη σοβαρότητα που θα έπρεπε. Αυτό, λοιπόν, που θα πρέπει διδαχθούμε είναι να έχουμε ταχύτερα αντανακλαστικά και πιο τολμηρές αντιδράσεις στο μέλλον, ώστε να αποτρέπονται τέτοια φαινόμενα που εγκυμονούν επικίνδυνες εξελίξεις.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πελοπόννησος στις 9.11.2022.